Wyspy ciepła w Warszawie tworzą się nad Śródmieściem, dokładnie najcieplejsze miejsce znajduje się w okolicach ronda ONZ oraz nad Pradze Południe w okolicach ronda Wiatraczna. Ta mapa pokazuje średnioroczne temperatury. W najcieplejszych miejscach są o ponad stopień wyższe niż na zielonych obrzeżach miasta.
Wykres pokazuje, jak zmieniała się średnioroczna temperatura od 1750 roku oraz prognozę do 2080 r. Linia zielona to wersja optymistyczna, która uwzględnia zachowanie emisji dwutlenku węgla dziki przyjętym regulacjom. Linia czerwona oznacza dwukrotny wzrost emisji w stosunku do obecnego poziomu.
W obu przypadkach temperatura będzie rosła bardzo szybko. To oznacza coraz mniejszą liczbę dni z przymrozkami i coraz większe letnie fale upałów.
Efekt wysp ciepła jest jeszcze wyraźniej widoczny (i bardziej dotkliwy) w czasie upalnych nocy. Na terenach o dużej intensywności zieleni w czasie fali upałów temperatura nocami wyraźnie spada, co jest korzystne dla zdrowia.
Tam, gdzie nagrzany beton i asfalt oddaje ciepło w ciągu nocy, spadek temperatury jest wyraźnie mniejsze. To wtedy obserwujemy zjawisko upalnych nocy, podczas których wzrasta śmiertelność osób starszych.
Jak wynika z analizy przeprowadzonej w 2015 roku na zamówienie Instytutu na rzecz Ekorozwoju, podczas fali upałów na terenie Warszawy zaobserwowano wzrost dziennego poziomu umieralności (z wyłączeniem przyczyn zewnętrznych) przeciętnie o 13,8% w stosunku do dni o podobnej charakterystyce meteorologicznej (gorących, lecz nie objętych falą upałów). Szczególnie narażeni są mężczyźni, wśród których śmiertelnosć wrasta ogółem aż o 17,2%.
Mapa obrazuje temperaturę przy powierzchni ziem. Najgorętsze, czyli najbardziej czerwone, obszary to m.in. duże węzły Trasy Toruńskiej w sąsiedztwie zabetonowanych dawnych fabryk na Żeraniu.
Z łatwością można rozpoznać niektóre centra handlowe - ich betonowe parkingi także nagrzewają się i mają wyższą temperaturę.
Cieplejsze rejony miasta cierpią też na mniejszą ilość opadów. To dlatego trawniki w parkach latem wysychają albo wymagają stałego podlewania.
W Śródmieściu i na północy opady są wyraźnie mniejsze niż w pokrytych lasach Wawrze czy Wesołej.
Struktura Systemu Przyrodniczego to oficjalnie przyjęte opracowanie na potrzeby planistyczne miasta. Zakłada rejony, które powinny być zachowane jako zielone dla odpowiedniego napowietrzania i schładzania miasta.
Struktura odpowiada dawnym klinom napowietrzającym. W pierwszej wersji wytyczono je już przed wojną, za zachowanie zielonych korytarzy dbali tez komunistyczni urbaniści. Obecna wersja opiera się na tamtych opracowaniach, ale niektóre kliny zostały zmniejszone lub pominięte. Jak Korytarz Bródnowki przed dawne pole PGR, który właśnie jest intensywnie zabudowywany nowymi osiedlami.
Mapa temperatury powierzchni jest ściśle powiązana z mapą powierzchni nieprzepuszczalnych. Najprościej mówiąc, to tereny pokryte budynkami, utwardzonymi drogami, chodnikami i parkingami. Czyli takie, które najbardziej się nagrzewają. Woda nie może na nich wsiąkać i spływa do kanalizacji. na terenach takich nie może też rosnąć zieleń.
W ramach projektu Adaptcity Fundacja Instytut na rzecz Ekorozwoju na zlecenie miasta monitoruje i nanosi na mapy interwencje służb związane z gwałtownymi zjawiskami pogodowymi.
Po adresem www.mapa.um.warszawa.pl lub na stronie adaptcity.pl możemy obserwować, gdzie najczęściej występują: lokalne podtopienia po gwałtownych opadach, interwencje związane z opadami śniegu, przybory wód, wyładowania atmosferyczne.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze