W tym tygodniu premier ogłosił datę wyborów samorządowych (odbędą się 21 października), kończąc tym samym okres tzw. prekampanii wyborczej, w której kandydaci na prezydenta Warszawy niby nie prowadzili kampanii (bo nie wolno), ale tak naprawdę niemal codziennie coś obiecywali warszawiakom. Wiele z tych propozycji było księżycowo nierealne. Oto subiektywny wybór najbardziej kuriozalnych pomysłów kandydatów.
- Pałac Kultury należy obłożyć mchem, aby służył jako kurtyna antysmogowa - proponował Jakub Stefaniak, kandydat PSL. "Jest taki gatunek mchu, który może być położony na ścianach budynków. To jest mech, który pochłania ten cały syf, który jest w powietrzu, oczyszcza to powietrze" - cytował jego propozycje portal wp.pl.
Polityk nie przedstawił opinii historyków czy konserwatora zabytków. A Pałac Kultury od dekady jest zabytkiem. Obsadzenie go pnączami czy mchem zniekształciłoby odbiór socrealistycznej architektury, która jest powodem, dla którego został wpisany do rejestru zabytków.
- Jak zostanę prezydentem Warszawy, stworzę 250 pakietów dla biegaczy w ulubionych miejscach, gdzie ćwiczą, biegają, odpoczywają - obiecywał Patryk Jaki, kandydat PiS. Zapowiadał montaż elektronicznych szafek, które będą działały na kartę warszawiaka oraz oznaczanie tras biegowych co pół kilometra.
Jego propozycji biegacze raczej nie podchwycili z entuzjazmem. Po co biegaczom szafki? Większość przecież przebiera się w domu albo w pracy. Jak tu się przebierać na otwartej przestrzeni? Jak uchronić przed wandalizmem szafki z elektronicznym zamkiem?
"Jak odkorkować stolicę? Propozycje realne, a nie absurdalne" - tak brzmiał tytuł konferencji, na której budowę tzw. monoraila, czyli kolejki na estakadach do obrzeżnych dzielnic proponował Jacek Wojciechowicz, były wieloletni wiceprezydent Warszawy, a obecnie niezależny kandydat na prezydenta. Przekonywał, że monorail powinien dotrzeć do dzielnic, które nie mają szansy na metro. Dowodził: "To rozwiązanie o wiele tańsze niż metro, jego koszt można porównać do budowy trasy tramwajowej. Jest to jednak środek komunikacji o wiele szybszy i wygodniejszy niż tramwaj, który musi stać na światłach".
Budowy monoraila nie ma w żadnych strategiach komunikacyjnych Warszawy. Kolejka na estakadzie raczej nie przyczyniłaby się do polepszenia estetyki miasta (jak wyglądałaby przestrzeń pod estakadami, możemy sobie wyobrazić, zerkając pod wiadukt przy rondzie Czterdziestolatka).
(Na zdjęciu monorail w Moskwie)
Zielona Oś Warszawy to projekt przedstawiony przez Justynę Glusman, kandydatka z komitetu Ruchy Miejskie dla Warszawy. Przewiduje nakrycie wykopu Trasy Łazienkowskiej stropem i obsianie zielenią. - Wykreowanie takiej przestrzeni pozwoliłoby na zszycie dwóch części miasta, na radykalne ograniczenie problemu smogu i hałasu, ale przede wszystkim - na stworzenie wspaniałej przestrzeni publicznej, która mogłaby się stać symbolem nowej drogi rozwoju Warszawy - mówiła kandydatka. To wszystko jest prawdą, ale Glusman przedstawiała wizję osi ciągnącej się przez piąć kilometrów, "od Al. Jerozolimskich właściwie aż do Wisły". Aktywiści przyznawali, że samo zadaszenie Wawelskiej kosztowałoby pół miliarda złotych, cała Zielona Oś pochłonęłaby miliardy.
Kierowcy, którzy maja dzieci, powinni być zwolnieni z opłat w parkomatach, jeśli wiozą dzieci - proponował Jakub Stefaniak. Pomysł ma wiele dziur: po pierwsze, jak sprawdzać, czy zaparkowany samochód rzeczywiście przywiózł dzieci? Po drugie opłaty w strefie płatnego parkowania i tak są tanie, a przepustki zwiększą liczbę samochodów w centrum.
Rafał Trzaskowski, kandydat PO, zabrnął w sprzeczności. Raz mówił, że Warszawa nie potrzebuje już wielkich infrastrukturalnych inwestycji takich jak mosty dla samochodów (dopuszczał kładki pieszo-rowerowe i tramwajowe), a później zapowiedział, że trzeba zbudować "serię bezkolizyjnych skrzyżowań" wzdłuż Doliny Służewieckiej (na zdjęciu) i al. Sikorskiego od ul. "Anody" Rodowicza na wyjeździe z Ursynowa po ul. Czarnomorską na Stegnach. Czyli mosty samochodowe tak, ale tylko nad ulicami, ale nie nad Wisłą? Poza tym te estakady wpompują ruch na skrzyżowanie Sobieskiego i Sikorskiego, gdzie spotęgują korki. Chyba, że tam też zbudujemy tunel pod Sobieskiego (jest w planie zagospodarowania). Ale to oznacza wielką infrastrukturalną inwestycję.
- W ciągu 10 lat zbudujemy 50 tys. mieszkań miejskich na wynajem - obiecywał Jan Śpiewak, kandydat czwórkoalicji Wygra Warszawa. Nigdy nie powiedział, gdzie te mieszkania trzeba zbudować, a potrzeba na to przynajmniej 100-120 hektarów. Przekonywał, że mieszkania w siedmio-ośmiokondygnacyjnych blokach można budować za 2,7 tys. zł za m kw, co radykalnie odbiega od obecnych cen w budownictwie. Koszt budowy samych budynków z 50 tys. mieszkań sięgnąłby ok. 14 mld zł, doliczając wykończenie - 16 mld zł.
- 15 miliardów? To nie są wielkie pieniądze - mówił nonszalancko Patryk Jaki, przedstawiając pomysł budowy równocześnie dwóch nowych linii metra: z Białołęki przez Odolany i Służewiec do Miasteczka Wilanów oraz z Marysina Wawerskiego przez Siekierki do Mor. Warszawscy urzędnicy podliczali, że 50 km tuneli kosztowałoby raczej bliżej 20 mld zł, a doliczając tabor - około 27 mld zł. Proponowane trasy w niektórych miejscach pokrywają się z istniejącą siecią kolejową, a stacja końcowa jednej z linii narysowana została w okolicach parku przy pałacu w Wilanowie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
Teleportery dla każdego, to jest coś.
Zakrycie trasy Łazienkowskiej też nie musi odbyć się jednego roku. Skoro w tym miasto na inwestycje nie wydało 3,2 mld to chyba nie jest przeszkoda finasowa.