Urodził się w 1949 r. Był jedną z najbardziej prominentnych postaci architektury polskiej przełomu XX i XXI wieku. Autorską Pracownię Architektury Kuryłowicz & Associates założył w 1990 r. wraz z powstaniem nowej Polski. To w niej odniósł wielki sukces. Tworzył głównie architekturę komercyjną, ale w jego dorobku jest kościół, stacja metra, parking publiczny przy lotnisku na Okęciu, realizowany dopiero terminal lotniska w Modlinie, campus Uniwersytetu Warszawskiego czy budowany stadion w Białymstoku. Budowle projektowane przez Kuryłowicza łączy racjonalność, nowoczesne technologie i chłodne piękno. W jego architekturze zaletą jest umiar i późnomodernistyczna ponadczasowość. W rezultacie zaprojektowane przez niego budynki mimo upływu czasu nie starzeją się. Ikonami jego architektury w stolicy wydają się być tak wielkie realizacje jak biurowiec Focus Filtrowa czy domy mieszkalne w Eko-Parku. Za to mało kto dziś chyba pamięta, że jedną z pierwszych realizacji architekta, wznoszonych jeszcze w czasach PRL-u, był kościół Franciszkanów przy ul. Modzelewskiego (projekt wspólnie z Jakubem Wacławkiem, Piotrem Kuczyńskim i Krzysztofem Idziorkiem). Ta zdumiewająca budowla była jedną z nielicznych kreacji postmodernizmu lat 80. w Warszawie. Niżej przedstawiamy kilka znaczących realizacji tego wybitnego architekta.
Żadna realizacja Kuryłowicza nie budzi tylu emocji co ten budynek. Szczelnie wypełnił on przestrzeń, która miała szansę stać się placem miejskim. Kamienie ściany - czarne jak w sarkofagu - zasłaniają widok z okien sąsiedniego bloku. Jednak sama architektura jest frapująca. Wolf Bracka o obłych narożnikach wchodzi w dialog z architekturą pobliskiego Domu Towarowego "Smyk" ? czyli dawnego CDT-u. Kamiennej ścianie architekt nadał rytm. Tworzą go powtarzające się prostokątne partie ścian obłożonych kamieniem, rozdzielonych wąskimi szczelinami. To zabawa w grafikę, a formy zdają się grać niczym muzyka.
Zanim powstały domy w Eko-Parku Kuryłowicz narysował układ urbanistyczny tej maleńkiej dzielnicy mieszkaniowej. Autorami poszczególnych budynków są różni architekci, ale budynek zaprojektowany w Eko-Parku przez Kuryłowicza przy ul. Biały Kamień uznany został w 2006 r. za jedną z ikon polskiej architektury. Kuryłowicz długo przymierzał się do projektowania architektury mieszkaniowej. Uważał, że jest to znacznie trudniejsze od budowania fabryk czy budynków biurowych. Jego dziełem jest też m.in. układ przestrzenny Mariny Mokotów, a także ukończone w 2010 r. eleganckie domy wzniesione na terenie elektrowni na Powiślu.
Na stacji Dworzec Gdański wyróżniają się już same wejścia przypominające szklane piramidy. Wnętrze stacji obłożone metalicznymi panelami, ze świetlikami wpuszczającymi do środka światło dzienne, wyróżnia się chłodną elegancją i przestrzennością. Dzięki zintegrowaniu z przystankami tramwajowymi, autobusowymi i dworcem kolejowym jest to pod względem funkcjonalnym najlepiej zaprojektowana stacja metra w Warszawie.
Budynek wzniesiony w 2002 r. w miejscu dawnego pawilonu Orbisu czytelnicy "Gazety" uznali za najpiękniejszy w Warszawie. My nazwaliśmy go "tańczącym wieżowcem", bo elewacje zostały powyginane w kilku płaszczyznach. By uzyskać taki rezultat (po raz pierwszy w Polsce) niezbędne było zastosowanie zaawansowanych programów komputerowych. Elewacje wieżowca obłożono gładkimi niczym skóra płytami trawertynu, przy czym każda z nich ma indywidualne rozmiary i własne miejsce przewidziane przez komputer.
Biurowiec rodem z pierwszej części filmu Matrix. Powstał niemal dziesięć lat temu i zaskakiwał ascezą szkła, betonu i metalu oswajanych przez pracowników urządzających szklane klatki biurowe zgodnie z własnymi, dość zachowawczymi oczekiwaniami estetycznymi. Wieczorem zdaje się odrywać od ziemi dzięki wolnemu przyziemiu, wyniesionemu na słupach i całkowicie przeszklonemu. Sercem gmachu jest ogromne atrium o nastroju nadawanym przez powielające się w nieskończoność elementy metalowych balustrad i głęboką czerń granitowej posadzki. Siedziba LOT-u była pierwszym w Polsce budynkiem o wszystkich elewacjach w postaci podwójnej "skóry" ze szkła.
W środę w Audytorium Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Muzeum Powstania Warszawskiego odbędzie się wykład Jarosława Trybusia o twórczości Stefana Kuryłowicza. Wykład w ramach "Architektura Instrukcja Obsługi" miał być poświęcony jednemu projektowi Kuryłowicza - biurowcowi Focus, ale w związku ze śmiercią architekta ma się przerodzić we wspomnienie o nim. Początek o godz. 18.30. Wstęp wolny.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze