Zbyszko Siemaszko zrobił to zdjęcie w 1957 r. na Targowej. Gdyby dziś stanąć w tym samym miejscu, zobaczymy bardzo podobny obraz miasta. Inne są oczywiście samochody, inna moda. Ale te kamienice wzdłuż Targowej stoją nieprzerwanie od XIX w. Wtedy jednak tętniły życiem, teraz z mozołem przerabiane są na muzeum. Wówczas nie wiedziano też, że w środku jednego z budynków znajdują się cenne żydowskie polichromie. Do wizyty na Bazarze Różyckiego, handlowym sercu PRL-u, nie trzeba było namawiać dorosłych. Dzieci lubiły tu chodzić ze względu na szczeniaki sprzedawane przy bramie.
Samowarek ?pędził? ul. Radzymińską przez Targówek w kierunku Marek jeszcze w latach 70-tych. Na zdjęciu lokomotywa jedzie po obecnej jezdni ul. Radzymińskiej, którą poszerzono po zlikwidowaniu kolejki wąskotorowej. Samowarek ponoć był wolny, dużo było potrąceń pieszych, dlatego podjęto decyzję o likwidacji połączenia i rozbiórce torów. Wtedy stawiano na rozwijający się transport autobusowy, teraz torowisko w tym miejscu bardzo przydałoby się. Zamiast rozsypujących się i tkwiących w korkach podmiejskich autobusów mieszkańcy podwarszawskich miejscowości mogliby jeździć transportem szynowym we współczesnym wydaniu. Niestety na budowę torowiska kosztem zwężenia ulicy nie ma już szans.
Kamienice widoczne po lewej stronie wciąż stoją. Otynkowane na przybrudzony różowy kolor, pozbawione balkonów, ale to niewątpliwie te same domy.
Tę fotografię Zbyszko Siemaszko zrobił w 1955 roku. Wokół budowy Teatru Rampa jeszcze pasą się krowy, tym bardziej fantastycznego brzmienia nabiera mit, że teatr miał być stacją metra.
Gdy dziś staniemy w tym samym miejscu wokół zobaczymy mnóstwo samochodów na osiedlowym parkingu i wysokie bloki Targówka Mieszkaniowego. W 1955 roku władza ludowa dopiero zaczynała budowę osiedla, a widoczny na zdjęciu Teatr Rampa miał być jego Domem Kultury. Przedmieście owiane złą sławą miało się wkrótce zmienić nie do poznania. Burzono liche domki i kamienice, a w ich miejscu stawiano nowoczesne na tamte czasy blokowisko.
Przez prawie 60 lat zmieniło się wiele, ale mieszkańcy rozpoznają to miejsce bez problemu. Oprócz teatru widać też małą, murowaną salę. Dziś trenują w niej akrobaci z DKS Targówek.
W kwietniu zacznie tu działać stacja veturilo.
Wielkanoc 1936 roku mieszkańcy Nowego Bródna obchodzą w kościoła Matki Bożej Różańcowej przy Bartniczej. Drewniana świątynia za trzy lata zostanie nadpalona w czasie niemieckiego nalotu, a za osiem lat doszczętnie spłonie. Parafia działać będzie jednak nieprzerwanie, a w 1960 roku w jej miejscu wierni wzniosą murowany kościół, który stoi tam do dziś.
Przedwojenne Bródno znikło niemal całkowicie, zburzono budynki, w ich miejsce powstały bloki, na nowo wytyczono nawet siatkę ulic, ale kościół stoi wciąż w tym samym miejscu i wokół niego wciąż toczy się życie osiedla. Za kilka tygodni Wielkanoc - na placu przed świątynią znowu będą tłumy.
Podobna sytuacja jak na poprzednim zdjęciu, tylko na Targówku. Drewniaków na ul. Piotra Skargi już nie ma, ale w tle widać kościół Chrystusa Króla stojący do dziś przy ul. Tykocińskiej. Dawniej otaczały go takie właśnie liche domki.
Te zdjęcia to spektakularny dowód na niemoc władz miasta w zagospodarowaniu praskiego brzegu Wisły. Przed wojną plaże przyciągały tłumy i tak jest też teraz. W lecie czas nad Wisłą spędzają tysiące osób. Tyle że przed wojną mogli liczyć na budynek z podstawową infrastrukturą: toaletą, kawiarnią, szatniami do przebrania. Teraz ratusz wydaje 120 mln zł na budowę betonowych bulwarów na śródmiejskich brzegi, a na Pradze jedynie wytyczył ścieżkę za 120 tysięcy zł. i dosypał piasku na plaże. Choć dobre i to, bo przed tym w chaszcze nad rzeką mało kto zaglądał.
Jest jednak szansa na jeszcze jedną, małą zmianę. Wiosną na plaży przy Stadionie Narodowym zacznie się budowa szaletu. Miał być gotowy już na Euro.
Powyżej plaża Poniatówka.
Poniżej Plaża Braci Kozłowskich
Dworzec Wileński w czasach, gdy był dworcem, a nie centrum handlowym. Gmach dyrekcji PKP wiele się nie zmienił, stoi (jeszcze) kamienica przy Targowej 70, ale przestrzeń pomiędzy nimi zmieniła się nie do poznania. Przy samym budynku poprowadzono ruchliwą al. Solidarności, a teren dworca kolejarze oddali na handel wielkopowierzchniowy.
Na stronie www.audiovis.nac.gov.pl znajdź zdjęcie zrobione w Warszawie. Szukaj osiedla, na którym mieszkałeś, swojej szkoły, parku, do którego chodziłeś na randki. Albo wybierz zdjęcie, które po prostu ci się podoba. Może to będzie przedwojenny pokaz mody, może pola w miejscu, gdzie wyrósł Ursynów.
Napisz, dlaczego wybrałeś właśnie tę fotografię, jakie wspomnienia się z nią wiążą, z czym ci się kojarzy. Uwaga! Opis może mieć najwyżej tysiąc znaków. Opis, link do fotografii i jej sygnaturę prześlij pod adres: konkurs_nac@agora.pl. Podaj imię, nazwisko, numer telefonu.
Na początku kwietnia jury wybierze 30 najciekawszych prac.
Pokażemy je w portalu warszawa.gazeta.pl. Użytkownicy serwisu wybiorą spośród nich swoich faworytów.
W czerwcu najlepsze fotografie pokażemy na wystawie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze