Po raz pierwszy sam sposób ekspozycji przykuwa uwagę w równym stopniu jak zapowiadane inwestycje czy makiety. Cała przestrzeń sali została zaaranżowania niczym pracowania architektoniczna, zarazem czytelnia: 49 biurek wykonanych ze sklejki, 100 lamp. Organizator wystawy, Centrum Łowicka, zamówił projekt ekspozycji w renomowanej warszawskiej pracowni WWAA.
Na jubileuszowej wystawie można obejrzeć 99 projektów i planów. Przeważają inwestycje komercyjne, biurowe oraz budownictwo mieszkaniowe ale tylko wielorodzinne. Domów jednorodzinnych po raz pierwszy nie ma. Jest też kilka planów zagospodarowania przestrzennego, prace dyplomowe studentów architektury. Jak zawsze można też oglądać makiety oraz filmy. Bohaterem najnowszego jest Andrzej Chołdzyński, współautor projektu stacji drugiej linii metra a także kończonego właśnie biurowca Nowy Świat 2.0. Długi i wąski budynek, ze szkła, na stalowych nogach, o wklęsłej elewacji, zmieścił się w szczelinie między dawnym KC PZPR (Centrum Finansowe Nowy Świat) a ślepymi elewacjami kamienic na rogu Nowego Światu i wzdłuż alei Stanisława Lorentza.
Czy powstanie? Teren poprzemysłowy (przed wojną działała tu fabryka VIS, od 1948 r. Fabryka Wyrobów Precyzyjnych im. Gen. Świerczewskiego) jest w znacznym stopniu oczyszczony z zabudowy. Koncepcja pracowni Grupa 5 Architekci zapowiada się bardzo efektownie. Elewacja sprawia wrażenie migotliwej. - To podwójna ściana, takie origami stalowo-szklane - mówi Michał Leszczyński z Grupy 5. - Za biurowcami w głębi zaprojektowaliśmy garaż wielopoziomowy o ścianach z pionowej zieleni.
Całość jest zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania. W sąsiedztwie mają też powstać domy mieszkalne. Do inwestycji w biurowce wzdłuż ruchliwych dróg architekci tak przekonują: to będzie "osłona akustyczna dla całego terenu".
Koncepcja ma rozmach - aż 139 tys. m kw. powierzchni całkowitej i 1754 miejsca parkingowe. To mniej więcej wielkość zespołu Mokotów Business Park przy Domaniewskiej.
W narożniku architekci narysowali dwie "deski" - wieże wysokości 85 m, tak ustawione względem siebie, że tworzą na rogu wąską szczelinę - wejście w głąb całego założenia.
Trzypiętrowy biurowiec, który stanął zaledwie 100 metrów od kolumny Zygmunta i częściowo nad tunelem Trasy W-Z, budził ogromne emocje na etapie projektowania a potem realizacji. Społecznicy i obrońcy zabytków robili pikiety, palili znicze, puszczali "Marsz żałobny" Chopina.
Budynek między Miodową, Senatorską i Podwalem jest niemal gotów. Wyróżnia się współczesną elewacją w duchu modernizmu (klasyczne proporcje, dość płaska elewacja, duże okna) ale ma ?spiczastą czapkę? dachu z blachy tytanowo-cynkowej z mansardami. Architektura i materiały wykończeniowe stanową wyrazisty kontrast z zabytkowymi kamienicami odbudowanymi po wojnie.
Na parterze będą działać lokale handlowo-usługowe, na piętrze restauracja z widokiem na plac Zamkowy. Projekt powstał w renomowanej pracowni RKW Rhode Kellermann Wawrowsky, która najwięcej realizacji ma w Niemczech.
Na Służewcu kiedyś Przemysłowym, dziś głównie biurowym, wciąż ktoś projektuje jakieś nowe biurowce. Pracownia Jednacz Architekci na wystawie pokazuje budynek MI-X pomiędzy Galerią Mokotów i tzw. Czajnikiem Zepteru. Zwarta bryła i charakterystyczne elewacje kojarzące się z żaluzjami typu wertykale. Architekci opisują ją bardziej fachowym językiem: "pionowa artykulacja w postaci betonowych lizen tworzących głęboki światłocień".
Zapowiadany biurowiec ma 10,2 tys. m kw. powierzchni całkowitej, sześć kondygnacji nadziemnych, dwie podziemne na 196 samochodów.
Przy ulicy Kolejowej powstaje jedno z najpiękniejszych stołecznych osiedli. Już istniejące domy, zieleń i ulice wyglądają tak, jakby wyskoczyły z zachodniego żurnala architektonicznego. Ale na ucywilizowanie okolicy potrzeba czasu - blisko straszą tereny po PKP i pordzewiałe bocznice. W zaniedbanej hali działa Muzeum Kolejnictwa. Na zewnątrz obok chaszczy stoją zabytkowe lokomotywy i stare wagony. Cywilizacyjne przyspieszenie zapowiada otwarcie drugiej linii metra i najbliżej położona stacja Rondo Daszyńskiego.
Bardzo atrakcyjnie zapowiada się kolejny etap 19. Dzielnicy. Dwa nowe budynki o 7-10 kondygnacjach nadziemnych to projekt pracowni JEMS Architekci. Przybędą 243 mieszkania. Rozrzeźbienie elewacji zapewni nieregularne rozmieszczenie balkonów i loggi. Zmienny układ okien na każdym piętrze sprawia, że ich rzuty są niepowtarzalne. Każdy może łatwiej znaleźć wielkość lokalu czy piętro dla siebie odpowiednie, metraże 33-103.
Działobitna znajduje się przed Cytadelą od strony Starego Miasta przy ul. Jeziorańskiego (przedłużenie Zakroczymskiej). Projekt pracowni plus3-architekci jest bardzo śmiały. Proponuje potężną nadbudowę nad zabytkowym ceglanym obiektem wykonaną z betonu architektonicznego. Bunkrowata czapa ma okna niczym otwory strzelnicze. Miłośnicy fortyfikacji i zabytków łapią się za głowę.
Materiały prasowe
- Koncepcja jest już uzgodniona z konserwatorem zabytków, co trwało ponad rok - zapewnia Katarzyna Głażewska, architektka i współautorka.
W nadbudowie mają się znaleźć sale prób, biblioteka, małe biuro, a na dachu dodatkowo scena plenerowa. Główną przestrzeń działobitni jest przewidziana na scenę i widownię dla ok. 600 osób na rzucie "teatru greckiego". Całość miałaby ponad 2,5 tys. m kw., dwie kondygnacje nadziemne i jedną poniżej gruntu.
Ognisko teatralne Machulskich najdłużej było związane z Teatrem Ochota. - Teraz wynajmują podziemia budynku PAN przy ul. Bartyckiej. Przychodzą tłumy. To edukacja poprzez sztukę - mówi Katarzyna Głażewska, która też wywodzi się z tej samej ?wspólnoty ideowej?. Twierdzi, że na inwestycję potrzeba ok. 19 mln zł: - Nasi przyjaciele z ogniska to nie tylko aktorzy, część została finansistami. Liczymy na nich.
Inwestor to Forty Kultury i Teatr Ognisko.
Trwa remont 11 kamienic, które połączone tworzą przestrzeń Muzeum Warszawy. Ale w tej placówce marzą, by jeszcze się powiększyć. Najprościej byłoby zadaszyć dziedziniec pomiędzy zabytkowymi kamienicami przy Rynku Starego Miasta 36, 38, 40 oraz Nowomiejską 4, 6 i 8.
Konkurs architektoniczny wygrała pracowania Aré Stiasny/Wacławek. - Pierwotna idea - osi widokowej łączącej romantycznie ukształtowane wnętrza między kamienicami - przyświecała nam w czasie projektowania dachu. Nabiliśmy go na dwie długie i cienkie ?szpilki" o wysokości ponad 11 m. Dach ze szkła tylko delikatnie dotyka gzymsu kamienicy - wyjaśniał Jan Bagiński, architekt z pracowni Aré.
Słupy stalowe byłyby wykonane z blachownic stalowych, spawanych i pomalowanych na biało. Mają końcówki rozdwojone w kształt litery V. Podtrzymują ruszt i dach ze szkła, na którym są przewidziane ogniwa fotowoltaiczne, czyli tzw. solary.
Plan zagospodarowania terenu obejmującego dawne Zakłady Mechaniczne Ursus jest już uchwalony. Już niedługo mają się tu zacząć pierwsze inwestycje. Na koncepcjach widać urokliwe miasto - niska zabudowa do ok. 24 m, dużo zieleni, centrum z ratuszem. Przy kościele - dekoracyjny zbiornik wodny będący systemem retencji wód opadowych.
Jest próbka zabudowy mieszkaniowej u zbiegu ulic Dyrekcyjnej i Hennela. Planowania kolonia (360 mieszkań, 37,8 tys. m kw. powierzchni całkowitej) składałaby się z czterech budynków z zielonymi dziedzińcami. Elewacje na wizualizacjach są ciekawie plastyczne. Przeważałaby piękna cegła w szarym kolorze ożywiona polami międzyokiennymi z białego tynku, który zaczyna dominować dopiero na ostatnich piętrach.
To projekt pracowni Hermanowicz Rewski Architekci.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze