Pod koniec lat 50. ubiegłego wieku do Warszawy przyjechał Hans Joachim Orth, dziennikarz z RFN. Podczas gdy w Polsce kolorowe fotografie wciąż były rzadkością, Orth uwiecznił stolicę jeszcze zniszczoną, pełną gruzów i placów budowy, ale barwną i tętniącą życiem. Wracał do Warszawy wielokrotnie. Fotografował samochody, ulice i budynki a na ich tle ludzi zaprzątniętych codziennymi sprawami, czytających gazety, rozmawiających z milicjantami, czekających na autobusy, spacerujących. Szczególnie upodobał sobie instalacje świetlne zdobiące kluby, sklepy i bary mleczne.
- Orth nie był zawodowym fotografem i również dlatego jego zdjęcia mają tak wyjątkowy klimat. Nie skupiał się na technice, chciał jedynie uwiecznić warszawską codzienność, oddać ducha miasta - mówi Anna Brzezińska, koordynatorka wystawy.
W czwartek Dom Spotkań z Historią i niemiecki Instytut Herdera zapraszają na wernisaż wystawy 'Migawki z Warszawy. Zdjęcia Hansa Joachima Ortha 1959-1970' - odbędzie się o godz. 18 przy ul. Karowej 30. Zobaczymy na niej 90 kolorowych fotografii pochodzących z Instytutu Herdera oraz fragmenty artykułów z powojennej, zachodnioniemieckiej prasy.
Na zdjęciu powyżej: Przystanek autobusowy na ul. Świętokrzyskiej przy Ministerstwie Finansów w kierunku Woli, nieopodal skrzyżowania z Nowym Światem i Krakowskim Przedmieściem. Po prawej stronie w tle gmach Narodowego Banku Polskiego, a za nim Hotel Warszawa (przedwojenny Prudential).
materiały prasowe
Plac Wileński z pomnikiem 'czterech śpiących', pierwszym w Warszawie ku czci żołnierzy Armii Czerwonej (odsłonięto go 18 listopada 1945 r., a usunięto z placu w 2011 r. z powodu budowy stacji II linii metra). Widoczna budka Milicji Obywatelskiej - ustawiano je na ważniejszych skrzyżowaniach i przy ambasadach.
Widok z Pałacu Kultury i Nauki, ok. 1967 r. Na Ścianie Wschodniej ul. Marszałkowskiej są już gotowe Rotunda PKO i wieżowiec Centrali Handlu Zagranicznego Universal, trwa budowa Domów Towarowych Centrum - Warsa i Sawy.
Neon baru mlecznego Bambino, róg ulic Kruczej i Hożej
Saturator z wodą sodową na rogu Al. Jerozolimskich i ul. Kruczej przy Centralnym Domu Towarowym. Saturator, specyficzny wynalazek Polski doby PRL-u, ratował spragnionych przechodniów w upalne dni. Urządzenia takie podłączano do hydrantów ulicznych znajdujących się w chodnikach. Miały butlę do gazowania wody oraz słoiki z sokiem owocowym przy kraniku. Sama woda gazowana kosztowała 50 gr, a z sokiem 1 zł. Piło się na miejscu ze szklanki, którą przepłukiwała osoba obsługująca urządzenie i używał jej kolejny klient. Saturatory zniknęły z warszawskich ulic jeszcze przed 1989 r.
Dworzec PKP Warszawa-Powiśle z nowoczesną wiatą nad wejściem na przystanek kolejowy. Dworzec został wybudowany w latach 1954-63 według projektu Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka. W trakcie budowy rozebrano zabytkowy neorenesansowy pawilon przy północnej wieżycy mostu Poniatowskiego. Rewitalizacja dworca nastąpiła w 2007 r.
Autobus miejski marki Chausson linii 102 na przystanku przy rondzie Waszyngtona od strony parku Skaryszewskiego. W tle pierwszy wieżowiec mieszkalny w prawobrzeżnej Warszawie z 1962 r. projektu Marka Leykama. Po raz pierwszy zastosowano w nim szklaną elewację. W wyniku protestu mieszkańców (problemy z ogrzewaniem w zimie i brak intymności) budynek został przebudowany jeszcze w latach 60. Szklaną elewację zastąpiono murowaną.
Rynek Starego Miasta, widok z pierzei północnej w stronę południową. Na wprost strona Zakrzewskiego. Za nią wieża kościoła pw. Matki Bożej Łaskawej przy Świętojańskiej podczas prac konserwatorskich. Ma ona 65 metrów wysokości i jest najwyższą wieżą kościelną na Starym Mieście. Zrekonstruowana po zniszczeniach wojennych zabudowa Rynku została oddana do użytku 22 lipca 1953 ru. Fotografia z ok. 1970 r., Rynek był jeszcze wtedy dostępny dla samochodów. Obecnie jest zamknięty dla ruchu kołowego.
Neon sklepu papierniczego na ul. Świętokrzyskiej
Neon sklepu SAM na rogu Al. Jerozolimskich i Kruczej.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
wysiadałem bo to blisko Nowego Światu) jeżdziłem na Świętokrzyską,
od Świętokrzyskiej odchodziła ulica Kubusia Puchatka
gdzie był sklep filatelistyczny i gdzie zostawiałem prawie
wszystkie swoje oszczędności.
Warszawę tamtych czasów pamiętam jak gdyby to
było wczoraj.
Na mini narzekały moje śp. ciotki że to
taki skandal bo widać nogi, że te młode
to bezwstydne, itp.
Byłem świadkiem jak starsza pani w autobusie
opluła młodą dziewczynę bo ta miała za krótką
spódnicę "przed wojną to tak nie było".
W owym czasie ludzie w średnim wieku i starsi
doskonale pamiętali czasy przedwojenne i często
zaczynali zdanie od "A przed wojną to......"
niesłusznie , PRL powraca.
Ale skundlony.