Na przełomie maja i czerwca 1972 r. do Warszawy przyjechał republikanin Richard Nixon. Na Okęciu wylądował z nim doradca do spraw bezpieczeństwa narodowego Henry Kissinger. Nie była to pierwsza wizyta Nixona w Polsce. Po raz pierwszy znalazł się w Warszawie w 1959 r. jako wiceprezydent. Przyleciał wówczas wojskowym samolotem na lotnisko w Boernerowie. "Warto wiedzieć, że pierwsza w historii wizyta w Polsce prezydenta USA w 1972 r. odbyła się bez wcześniejszych uzgodnień z Moskwą. (...) O tym, że Nixon ma przybyć do Warszawy Gromyko i Breżniew dowiedzieli się z materiałów wywiadowczych KGB" - pisał Janusz Rolicki w książce "Gierek".
Nixon spotkał się z pierwszym sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem, premierem Piotrem Jaroszewiczem i przewodniczącym Rady Państwa Henrykiem Jabłońskim.
Zwiedzał Stare Miasto, zobaczył rozpoczynającą się odbudowę Zamku Królewskiego, złożył wieniec przed Grobem Nieznanego Żołnierza (na zdjęciu) i na cmentarzu w Palmirach. Nocował w Wilanowie. Jego wizytę obsługiwało 480 dziennikarzy.
Więcej o wizycie Richarda Nixona w piątkowej "Gazecie Stołecznej" pisze Jerzy S. Majewski: czytaj
28 lipca 1975 do Warszawy przyleciał Gerarld E. Ford. Powitanie transmitowało radio i telewizja - w kolorze. Na lotnisku Ford odebrał defiladę kompanii honorowej WP, wygłosił krótkie przemówienie a potem kawalkada samochodów ruszyła w stronę miasta. Jechała nowiutką, otwartą przed niespełna rokiem, Trasa Łazienkowską. Tłumy witały go wzdłuż całej trasy.
Prezydent złożył wieniec na Grobie Nieznanego Żołnierza, zobaczył Rynek Starego Miasta (na zdjęciu rozmawia z przekupką) i odbudowywany Zamek Królewski.
Więcej o wizycie Geralda Forda w piątkowej "Gazecie Stołecznej" pisze Jerzy S. Majewski: czytaj
W grudniu 1977 r. Warszawę odwiedził demokrata Jimmy Carter. Dzięki uporowi prezydenta jego konferencję w hotelu Victoria telewizja transmitowała na żywo, bez cenzury. Przybyło na nią aż 450 dziennikarzy polskich i zagranicznych.
Prezydent USA złożył wieńce na płycie grobu Nieznanego Żołnierza i przed pomnikiem Bohaterów Getta. Wyłamał się też z oficjalnego programu, zajechał na Miodową by złożyć niezapowiadaną wcześniej wizytę u kardynała Stefana Wyszyńskego.
Na zdjęciu: prezydent Carter na Okęciu z żoną
Więcej o wizycie Jimmy'ego Cartera w piątkowej "Gazecie Stołecznej" pisze Jerzy S. Majewski: czytaj
Kilkakrotnie Warszawę odwiedził George H.W. Bush, w tym dwa razy jako urzędujący prezydent. W lipcu 1989 r. przyleciał specjalnym samolotem Amerykańskich Sił Powietrznych. Oczekiwały go tłumy warszawiaków. Gościa przywitał gen. Jaruzelski (na zdjęciu obaj później w polskim Sejmie). Prezydent Bush mówił: - Właśnie tutaj, w sercu Europy. Amerykanie wyrażają swą najgłębszą nadzieję, aby Europa była scalona i wolna. Świeży powiew ciągnie przez świat i wichry przemian z całą pewnością przewiały przez Polskę, gdzie tak wiele wydarzyło się od mojej ostatniej wizyty (był w Warszawie jeszcze jako wiceprezydent).
Przed godziną 9 prezydent złożył wieniec na Grobie Nieznanego Żołnierza. Wokół zebrał się dziesięciotysięczny tłum warszawiaków.
Z małżonką na dawnym Umschlagplatz, oddać hołd zamordowanym przez nazistów Żydom. Po uroczystości prezydent zamiast Wsiąść do auta, szybko skierował się (ku konsternacji obstawy) na drugą stronę ulicy, do stojących za barierką ludzi. Obstawa jeszcze nie ochłonęła, kiedy prezydent wymieniał z nimi uściski. Po odjeździe Georga Busha jeden z milicjantów powiedział, że amerykańska obstawa w zasadzie nie miała się czego obawiać. Akurat ta grupa ludzi przyszła na ul. Stawki z Pałacu Mostowskich.
W ogrodach rezydencji amerykańskiego ambasadora prezydent Bush przypomniał zawodnikom małej Ligi baseballowej ślubowanie graczy amerykańskich: "...Będę grał uczciwie i walczył o zwycięstwo. Ale - zwyciężę czy przegram - będę walczył do końca". W tych słowach - powiedział prezydent - jest duch Polski. 10 drużyn baseballowych dostało w prezencie komplety wyposażenia do gry.
George H. W. Bush odwiedził też Warszawę 5 lipca 1992 r. Jego wizyta trwała tylko kilka godzin. Prezydent uczestniczył w uroczystościach sprowadzenia do Polski prochów Ignacego Jana Paderewskiego. Na dziedzińcu Zamku Królewskiego przywitał go Lech Wałęsa. Rozmowa obu prezydentów w cztery oczy trwała 55 minut - dwa razy dłużej niż planowano. Natomiast tylko kilka minut - na stojąco - prezydent USA rozmawiał z premierem Waldemarem Pawlakiem.
Prezydent Wałęsa wręczył w prezencie amerykańskiemu gościowi anglojęzyczne wydanie "Ogniem i mieczem" Henryka Sienkiewicza z osobistą dedykacją oraz XVIII-wieczne mapy Ameryki Północnej. Obaj prezydenci pojawili się na placu Zamkowym (na zdjęciu), gdzie oczekiwały na nich tłumy warszawiaków. Ostrożnie licząc przybyło ponad dwadzieścia tysięcy osób. Zwarty tłum stał od placu Zamkowego wzdłuż Krakowskiego Przedmieścia aż do hotelu "Bristol". Po wygłoszeniu przemówień obaj prezydenci weszli w tłum. Ludzie śpiewali "Sto lat". George Bush przez kilka minut ściskał ręce warszawiakom, po czym na dziedzińcu Zamku Królewskiego odbyła się uroczystość pożegnalna, skąd goście odjechali na Okęcie.
George H.W. Bush był też w Warszawie już po swojej prezydenturze. W 1995 r. Lech Wałęsa wręczył mu Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP. - Okazał się Pan wielki w sytuacji trudnej dla Polski. Ma Pan wielki wkład w przemiany, jakie zaszły w Polsce i Europie - mówił prezydent Wałęsa. W roku 1987, podczas wizyty w komunistycznej Polsce, Bush - wówczas wiceprezydent USA - demonstracyjnie pojechał wspólnie z Lechem Wałęsą na grób księdza Popiełuszki. Gdy w 1995 Wałęsa przyjmował Busha i jego żonę w pałacu na Krakowskim Przedmieściu, obaj nawiązali do tamtej wizyty. - Pana życie jest dla mnie najlepszym dowodem na to, że w świecie polityki nic nie jest niemożliwe - mówił George Bush o Wałęsie. - W tamtych latach Pana wizyta była dla nas ogromnym wsparciem, dodała nam sił i otuchy - mówił Lech Wałęsa.
W uroczystości wzięły udział małżonki obu prezydentów Barbara Bush i Danuta Wałęsowa.
Ostatni raz George H. W. Bush przyjechał do Warszawy w listopadzie 1999 r. Przybył z małżonką na 24 godziny na zaproszenie wicepremiera Leszka Balcerowicza. Uczestniczył w obchodach Święta Niepodległości, spotkał się z prezydentem Kwaśniewskim i jego żoną Jolantą, rozmawiał z premierem Jerzym Buzkiem. - Jesteście liderami w swojej części świata. Nie jestem ekspertem od wszystkiego, ale postęp, jaki osiągnęliście, przekracza daleko oczekiwania z 1989 r. - mówił Bush. Mówiąc o swoich wcześniejszych pobytach w naszym kraju, wspomniał o dwóch osobach: o gen. Wojciechu Jaruzelskim ("rozumiem, że pewne kontrowersje są nadal wokół jego osoby, jednak interesy narodu postawił na pierwszym miejscu") oraz o Lechu Wałęsie ("elektryku, który miał odwagę zapalić latarnię w ciemnościach komunizmu"). Spotkał się z kombatantami pod pomnikiem czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej. Prasa odnotowała, że Bush występował w gustownym ciemnobrązowym kożuchu.
W lipcu 1994 r. na 26 godzin do Warszawy przyleciał Bill Clinton z żoną Hillary i córką Chelsea.
Spotkał się z Lechem Wałęsą. Przemawiał w Sejmie. Chwalił Polskę jako lidera. Biegał po Łazienkach. Spektaklem telewizyjnym był wydany na cześć Clintonów obiad w dawnej sali Okrągłego Stołu. Podano królika w galarecie estragonowej, sandacza po polsku, krem koperkowy, schab pieczony, ciasta. Do picia była wódka "Polonez", wino "Chablis" rocznik 1992 oraz wino czerwone "Buzet" rocznik 1986. Toasty wznoszono szampanem, prawdopodobnie rosyjskim.
Prasa pisała, że nie najlepiej układała się współpraca Secret Service z polskim BOR-em. Doszło też do przepychanki pomiędzy polskimi i amerykańskimi dziennikarzami o miejsce w pierwszym szeregu podczas konferencji prasowej prezydentów.
Na zdjęciu: Clinton wśród warszawiaków na Starym Mieście
Hillary Clinton spędziła dzień w towarzystwie Danuty Wałęsowej. Razem były w domu dziecka. - Czy lubi pani gotować? - rozpoczęły rozmowę stremowane dzieci. I owszem - usłyszały dzieci - zwłaszcza typowe dania amerykańskie, jak pieczone kurczaki. - Ale mój mąż lubi warzywa, więc gotuję brokuły i kukurydzę - dodała dydaktycznie pierwsza dama Ameryki. Dzieci pytały też o jej hobby (czytanie i filmy), czy lubi dzieci (lubi, żałuje, że ma tylko jedną córkę) i o to, czy jej mąż często jest w domu. Tak - wyjaśniła pani Clinton - bo w Białym Domu mają i mieszkanie, i biuro. Obie prezydentowe były w Wilanowie, gdzie przeszły się po ogrodzie i zjadły lunch z działaczkami kobiecymi, posłankami, senatorkami.
Clinton złożył kwiaty pod pomnikiem Małego Powstańca, Grobem Nieznanego Żołnierza i pomnikiem Bohaterów Getta. Pod Grobem Nieznanego Żołnierza Clinton, znany z nagłych zmian w programie, podszedł do grupy około tysiąca warszawiaków. Amerykańscy dziennikarze podkreślali później, że rzadko się zdarza, by prezydent tak długo ściskał ręce widzom. Odśpiewano amerykańskiemu gościowi chóralne "Sto lat". Pod pomnikiem Bohaterów Getta Clinton spotkał się z Markiem Edelmanem (na zdjęciu).
Clinton przyjechał też do Warszawy w lipcu 1997 roku. Witam was, Czechów i Węgrów jako przyszłych członków NATO i sojuszników USA. Wasz los i nasza przyszłość są teraz złączone. Za naszą i waszą wolność - mówił. Odpowiedziało mu chóralne "Sto lat, sto lat" 20 tysięcy warszawiaków. Uroczystości odbyła się na placu Zamkowym. W pierwszym rzędzie tuż przed podestem z prezydentami Polski i USA zasiedli po lewej stronie politycy opozycji z Lechem Wałęsą, Tadeuszem Mazowieckim, Marianem Krzaklewskim i Janem Olszewskim. Po prawej - rządząca koalicja. Pośrodku Prymas. Pierwszy mówił prezydent Aleksander Kwaśniewski: - Czekaliśmy na to od dawna i doczekaliśmy się. Nadchodzi kres porządku jałtańskiego. Po przemówieniu prezydent USA spotkał się z Lechem Wałęsą na dziedzińcu Zamku Królewskiego. Tam nastąpiło jakby drugie przywitanie Clintona w Polsce - tym razem przez byłego prezydenta.
19-letni anarchista trafił jajkiem Billa Clintona, gdy ten spacerował po Starówce. Były prezydent USA przyjechał do Polski 17 maja 2001 r. na zaproszenie dziennika "Puls Biznesu". W hotelu Jan III Sobieski wygłosił wykład o globalizacji dla 200 biznesmenów. Ok. 150 anarchistów protestowało przed hotelem pod hasłem "Globalizacja zabija naszą planetę".
Na zdjęciu: Clinton na Starówce zanim dostał jajkiem
Tymczasem prezydentem był już George W. Bush. Do Warszawy przyjechał w czerwcu 2001 r. Na Okęciu witał go prezydent Aleksander Kwaśniewski. Bush rozmawiał o współpracy Polski z USA i rozwijaniu stosunków gospodarczych. W Pałacu Na Wodzie w Łazienkach prezydent Bush oraz premier Buzek spotkali się z mieszkańcami Warszawy.
Na zdjęciu: prezydent przed pomnikiem Państwa Podziemnego przy Sejmie
George W. Bush wygłosił wtedy słynne przemówienie w BUW-ie. Mówił: Przed Polską - tak jak przed wszystkimi narodami - wciąż stoją wyzwania. Jestem pewien, że podejmiecie je z takim samym duchem optymizmu, jaki przyjezdny wyczuwa na ulicach Warszawy i widzi w szybko zmieniającej się sylwetce miasta. Tu w tym wspaniałym nowym budynku widzimy dowody otaczającej nas energii i przedsiębiorczości. Można je też znaleźć na antenie - dziś Golec uOrkiestra mówi światu, że "tu na razie jest ściernisko, ale będzie San Francisco, a tam, gdzie to kretowisko, będzie stał mój bank".
Na zdjęciu: po wykładzie prezydent robił sobie zdjęcia ze studentami
W czasie uroczystej kolacji wydanej przez prezydenta Kwaśniewskiego George W. Bush wygłosił toast: - Ameryka wiele zawdzięcza Polsce. Niektórzy twierdzą, że nawet bejsbol wywodzi się ze starej polskiej gry. Jeśli tak, to ja zawdzięczam Polsce więcej niż inni. Potem zacytował słowa swojego ojca z pobytu w Warszawie w 1989 r.: "Zimna wojna zaczęła się w Polsce i tu powinna się skończyć". Potem Bush zwrócił się do prezydenta Kwaśniewskiego: - USA wyrażają wielkie uznanie dla sposobu, w jaki sprawuje Pan władzę od sześciu lat. Zdaje Pan sobie sprawę, że budowanie lepszej przyszłości wymaga zmierzenia się z przeszłością, nawet jeśli jest dla niektórych osób niewygodna. Ameryka rozumie, jak wielkie znaczenie ma pojednanie i pokonanie starych podziałów.
Komentowano wtedy suknie, jakie na kolację założyły prezydentowe Laura Bush i Jolanta Kwaśniewska.
W co w Warszawie ubierze się Michelle Obama? Niestety ta prezydentowa nie towarzyszy mężowi w czasie wizyty w Warszawie.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze