Kończy się trwająca pół wieku historia pawilonu w narożniku ronda Dmowskiego (oddano go do użytku 21 listopada 1966 r.). Lekki, przeszklony budynek przeszedł dość znaczącą metamorfozę. Po tragicznym wybuchu gazu w 1979 r. jego konstrukcja została naruszona. Odbudowano go, ale nieco zubażając architekturę: szyby wymieniono na nieprzezroczyste, co odebrało pawilonowi lekkość. Budynek nie spełnia dzisiejszych oczekiwań bankowców, jest niewygodny, bo latem zamienia się w duszną szklarnię. Dlatego PKO BP zdecydował o jego modernizacji. Projekt wybrano w międzynarodowym konkursie. To była trafna decyzja, bo Rotunda jest kropką nad ?i? w urbanistycznym założeniu Ściany Wschodniej.
Nową zaprojektowali krakowscy architekci Bartłomiej Gowin i Krzysztof Siuta. - Lekkość, dostępność, otwartość - zachowamy wszystkie atuty oryginalnego projektu - zapewniał Gowin. Budynek będzie XXI-wieczną inkarnacją starej Rotundy - pawilon o identycznym kształcie i gabarytach, ale wykonany z nowoczesnych materiałów. Wprowadzono kilka zmian: bank zajmie tylko podziemną kondygnację i parter, a piętro zostanie oddane na cele publiczne (jeszcze nie wiadomo jakie). Przed budynkiem, od strony Domów Centrum, powstaną amfiteatralne schody prowadzące do podziemnej kondygnacji. Ściany tego zejścia zostaną obsadzone zielenią, dobraną tak, by mogła przetrwać zimę. Także od strony Al. Jerozolimskich w chodniku przed pawilonem wycięty zostanie świetlik doświetlający podziemną kondygnację. Z otoczenia znikną kioski i budki, wokół Rotundy ma powstać zadbany plac. Na osi ul. Widok zostanie posadzonych kilka drzew.
pracownia Gowin i Siuta
Jeżeli te wszystkie założenia zostaną zrealizowane, może powstać budynek, który będzie mieć zalety starej Rotundy, ale bez jej wad. Trzymajmy kciuki.
Rotunda jest jednym z kilku charakterystycznych gmachów burzonych w tym roku. Zbudowany dwie dekady temu budynek produkcyjny Mennicy Polskiej u zbiegu Żelaznej i Grzybowskiej został rozebrany na wiosnę, bo grunt stał się za drogi, by utrzymywać tam działalność produkcyjną. Na jego miejscu powstaną dwa apartamentowce zaprojektowane przez pracownię BBGK Architekci: czternastopiętrowy od Żelaznej i dwunastopiętrowy - od Grzybowskiej. Pomiędzy tymi budynkami a sąsiednim biurowcem ma powstać pasaż ciągnący się do ul. Pereca i za nią, pomiędzy planowanymi przy Prostej biurowcami. Niedostępny przez lata kwartał stanie się lepiej zszyty z miastem.
fot. materiały prasowe
Na tyłach Rotundy powoli kończy się rozbiórka biurowca Universal. Na jego miejscu powstanie znacznie wyższy, 96-metrowy przeszklony biurowiec projektowany przez Piotra Bujnowskiego i Martina Troethana. Temu budynkowi towarzyszy wiele wątpliwości: sam będzie pewnie projektem udanym, ale czy nie zdominuje Ściany Wschodniej?
Materiały inwestora
Po architekturze zburzonego wiosną Universamu przy rondzie Wiatraczna nikt płakał nie będzie. Na jego miejscu staną dwa potężne, 15-piętrowe apartamentowce na wspólnym podium, zaprojektowane przez pracownię FSP Arcus. Parter i pierwsze piętro zajmie galeria handlowa o powierzchni ok. 12 tys. m kw. Na wizualizacjach elewacje parteru i pierwszego piętra spojone są dwukondygnacyjnymi filarami, przez co przyziemie budynku nabiera monumentalnej skali. Być może rondo stanie się bardziej wielkomiejskie.
Materiały Inwestora
Wątpliwości nie budzi też sens rozbiórki 11-piętrowego budynku SGH, który zniknął we wrześniu z okolic skrzyżowania al. Niepodległości i Batorego. Budynek był w kiepskim stanie. Jednak uczelnia nie ma jeszcze pomysłu, co (i za co) w tym miejscu zbudować.
Nikt nie płacze też po starym budynku neolingwistyki u zbiegu Lipowej i Browarnej. To był prawdopodobnie najbrzydszy budynek Powiśla. Zastąpi go ładniejszy i bardziej funkcjonalny gmach zaprojektowany przez Kuryłowicz & Associates.
Ta sama pracownia projektowała zespół apartamentowców, które powstaną na miejscu straszącego od półtorej dekady żelbetowego szkieletu niedoszłego osiedla u zbiegu ulic Klimczaka i Kieślowskiego w samym sercu Miasteczka Wilanów. Rozbiórce towarzyszy powszechne uczucie ulgi. Ale i wątpliwości: czy nowe osiedle musi być ogrodzone? Dlaczego na usługi nie przeznaczono całego parteru od strony ul. Klimczaka?
Najwięcej pytań wiąże się jednak z toczącą się rozbiórką Emilii. Pawilon ma zostać złożony na powrót przed Pałacem Kultury, od strony Świętokrzyskiej. Zmieni funkcję na rodzaj zimowego ogrodu z powierzchniami ekspozycyjnymi. Przy Emilii Plater zaś ma powstać 160-metrowy wieżowiec. Za jego kształt też odpowiada Kuryłowicz & Associates. Jak ten budynek wpisze się w kanion ulicy? Czy będzie mieć ogólnodostępne usługi na parterze, czy też będzie biurową twierdzą?
Stare przysłowie brzmi: lepsze wrogiem dobrego. W przypadku zastępowania starych budynków nowymi nie do końca się sprawdza, ale wymiana budynków powinna być poprzedzona dokładną analizą ich otoczenia. Miejmy nadzieję, że projektanci i inwestorzy trzymają się tej zasady.
Materiały prasowe
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze