W większości świątyń zrezygnowano z pogoni za nowymi pomysłami i powrócono do tradycyjnych i sprawdzonych wzorów sprzed lat. Szopki są skromniejsze, mniej nasycone symboliką.
- Powstają głównie z myślą o dzieciach i dlatego są tradycyjne. Boże Narodzenie to radosne święto. O głębszych treściach symbolicznych myślimy na Wielkanoc, projektując Groby Pańskie - słyszymy w kościele Dominikanów.
W katedrze św. Jana Chrzciciela od wielu lat szopki i Groby Pańskie na zlecenie proboszcza, księdza Bohdana Bartołda, tworzy Wiesław Dojlidko ? grafik, absolwent warszawskiej ASP, na co dzień zajmujący się m.in ilustrowaniem książek dla dzieci. Jego ulubiony materiał to styropian i pianka. I tym razem ze styropianu wykonana jest wielka kula zawieszona na tle ogromnej, niemal monochromatycznej fotografii panoramy Warszawy oglądanej z Pałacu Kultury i Nauki w stronę Południowego Śródmieścia. Ponad zdjęciem widnieje napis "Światłość Świata". - Inspiracją był dla nas papież Benedykt XVI, który opublikował książkę pod takim tytułem. To wywiad rzeka przeprowadzony przez niemieckiego dziennikarza Petera Seewalda - mówi ks. Bartołd.
Światłością Świata jest tu Chrystus, który w szopce przychodzi na świat. - Tym Chrystusowym światłem jest kula, która będzie rzucała światło na panoramę Warszawy. Samo miasto jest spowite w mroku. To symbol naszych grzechów, braku miłości, braku wiary. Jedynie komercyjne reklamy zdają się wyróżniać z tej szarości -0- mówi ks. Bartołd.
I właśnie na to szare miasto wraz z przyjściem na świat Dzieciątka Jezus pada zbawienne, Boskie Światło. Zaczyna rozświetlać miasto, powoli wszystko odmieniając.
U jezuitów bez zmian. Szopka jest tradycyjna, taka sama jak przed rokiem i w latach wcześniejszych. Stanęła w prezbiterium tuż przed ołtarzem posoborowym. W centrum zgodnie z tradycją znajduje się Święta Rodzina. To miniatury rzeźb Fontanellego. Identyczna, tyle że wielokrotnie większa, szopka staje co roku na placu św. Piotra w Rzymie. Jak tłumaczył nam w poprzednich latach jezuita ks. Andrzej Kiełbowski, to, że w kościele co roku staje ta sama, tradycyjna szopka, wynika z niezgody na komercjalizację świat: ? W supermarketach sezon świąteczny zaczyna się już w listopadzie. Wszyscy się ścigają, by przebić innych pomysłami. No to przynajmniej w kościołach się nie ścigajmy. Nasza stajenka ma emanować spokojem i skromnością.
Już od kilku lat szopki stają zarówno w samej katedrze, jak i przed nią. Ta zewnętrzna to prawdziwa drewniana szopa, przywożona przez górali. Z daleka pachnie świeżym drewnem i sianem. Figurkom Świętej Rodziny towarzyszą prawdziwe owieczki. W środku odnajdziemy kolejną tradycyjną szopkę. Dużą i pełną figurek.
Także u dominikanów stajenka jest niemal identyczna jak przed rokiem. Urokliwa i pachnąca lasem.
Przypominać ma dolinę w górach otoczoną porębą ze ściętymi pniami drzew.
- Szopka z Marią, Dzieciątkiem oraz św. Józefem zdaje się znajdować na stoku doliny. Na zboczach pasą się owieczki, przechadzają się wielbłądy z orszaku Trzech Króli. Figurki są zresztą te same co zawsze.
- W naszej szopce nie ma skomplikowanej symboliki. Nic nadzwyczajnego. Ona jest oczywista - przekonuje dominikanin brat Maciej Nitecki.
Szopka w kościele św. Jacka
- Projektując stajenkę, kierowałam się zasadą: światło i proste formy - mówi Ewa Gnatkowska, plastyczka. Żłóbek zajmuje całą kaplicę. Jak mówi, starała się nawiązać do barokowej architektury kościoła. Stąd Święta Rodzina w żłóbku ukazana została na reprodukcji barokowego, włoskiego obrazu. Obok widnieje cytat z Ewangelii św. Jana: "Tym, którzy je przyjęli, dało moc. Co dało moc" Według Ewangelii św. Jana było nim Słowo Boże. To właśnie w słowie było życie, a życie stało się światłością ludzi.
Szopka w kościele Franciszkanów
Maleńka i nieskomplikowana. Przypomina trochę szopki noszone niegdyś przez kolędników. Wypełniona siankiem i gwiazdami betlejemskimi w doniczkach. Zamiast figurek szopkę wypełnia kolorowa reprodukcja późnośredniowiecznego obrazu Bożego Narodzenia.
Tradycyjną stajenkę z figurami wyobrażającymi Świętą Rodzinę, monarchów, pasterzy i ich owce urządzono u stóp lśniącego złotem barokowego ołtarza Najświętszego Sakramentu. Na podłodze leży siano, rozsypana jest też marchew i cebula, która wypadła z kosza. Obok stoi archaiczny pług. Wygląda to tak, jakby pracujący w polu rolnicy na znak dany przez anioła porzucili zajęcia i pobiegli powitać Dzieciątko. Na zbitej z desek ścianie umieszczono fragment listu apostolskiego papieża Benedykta XVI pt. "Porta fideli", ogłaszającego w Kościele katolickim Rok Wiary trwający od 11 października 2012 r. do 24 listopada 2013 r.
W tej akademickiej świątyni powstają najbardziej oryginalne plastycznie, a zarazem najgłębsze treściowo stajenki. Nie inaczej jest i tym razem. W centrum znajdują się naturalnej wielkości rzeźbione sylwetki przedstawiające Świętą Rodzinę. Z jednej jej strony ustawiono figury osób składających pokłon śpiącemu Jezusowi. Z drugiej widzimy malowane wizerunki trzech postaci odwróconych od Dzieciątka i odchodzących od Boga. Młoda kobieta w czerwonej sukni z głową Jana Chrzciciela na tacy to Herodiada, wnuczka króla Judei Heroda Wielkiego, a towarzyszą jej Piłat i Judasz. Jest też lustro, w którym każdy odwiedzający żłóbek może się przejrzeć i zadać sobie pytanie: "Po której stronie jestem". - Boże Narodzenie to dzisiaj głównie zwyczaj związany z handlem. Staliśmy się niewolnikami niepotrzebnych prezentów i wyrzucanego na śmietnik jedzenia. Musimy znaleźć złoty środek, żeby nie stracić sacrum na rzecz profanum - mówi ks. Jacek Siekierski, rektor kościoła akademickiego.
Stajenka jest dziełem studentów warszawskiej ASP. Podczas wizyty naszych reporterów nie była jeszcze ukończona, dlatego nie pokazujemy zdjęcia.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze