Na stronie miasta o strefie kibica czytamy: "Oficjalna Strefa Kibica UEFA EURO 2012 w Warszawie to miejsce, w którym piłkarskim (i nie tylko) emocjom będzie mogło się oddać nawet 100 tys. osób. (...) Na lokalizację Strefy Kibica w Warszawie wybrany został plac Defilad wokół Pałacu Kultury i Nauki - miejsce stanowiące ścisłe centrum miasta. W dniach, gdy nie będą rozgrywane mecze w Warszawie spodziewamy się 20 - 30 tys. kibiców".
W strefie mają być m.in. dwie sceny, 8 wielkich ekranów do retransmisji meczów (największy - 147 m kw.), strefa rozrywkowej działalności sponsorów, 7 tys. m kw. strefy gastronomicznej z restauracjami i barami piwnymi, sklep z pamiątkami, centrum prasowe z platformą dla stacji TV.
A jak plac wygląda teraz? Co za niecałe cztery tygodnie zobaczą kibice? Tuż pod oknami mieszczącego się w Pałacu Kultury i Nauki wydziału estetyki miasta zrobiliśmy wizję lokalną pl. Defilad. Podpowiadamy - co jeszcze poprawić, a co przykryć.
W wielu miejscach plac Defilad jest dziurawy niczym ser szwajcarski. Robotnicy łatają dziury w nawierzchni nowym brukiem, choć późnym popołudniem w piątek nikt już jednak nie pracował. Mozół kamieniarzy niewiele daje, bo i tak cała nawierzchnia faluje niczym Bałtyk.
Każda część placu ma inną nawierzchnię: asfalt, bruk kamienny, kostka z betonu, tłuczeń.
Przechodnie co i rusz wpadają tu na pachołki z betonu, przeżarte rdzą łańcuchy, zagradzające przejazd. Najlepiej je wywieźć - potrzebny jest dźwig i kilka ciężarówek, by je zabrać.
W środkowej części placu straszy wentylatornia metra oraz murki okalające zjazd do garażu podziemnego. Poodpadało z nich wiele płytek z gresu, sypie się też cement. Pilnie wymagają naprawy. Może przed Euro udałoby się choć uprzątnąć odłamki.
Murki służą teraz jako siedziska podróżnym oczekującym na busy jadące w Polskę, bo nikt nie pomyślał tu o ławkach. Nie ma też koszy.
Rosnący obiekt o ścianach z paździerza to MacDonald - na razie jedyna powstająca część strefy kibica. Napis na płocie: "Już w czerwcu otwieramy restaurację dla fanów piłkarzy". Projekt pracowni BN Arch z ul. Deyny. Kiedyś w tej okolicy miało być Muzeum Sztuki Nowoczesnej, miasto zerwało właśnie umowę z architektem Christianem Kerezem, który wygrał pięć lat temu konkurs architektoniczny.
Nieopodal, w parkowej części vis a vis Teatru Studia pojawił się wykop na kable. Przy okazji robotnicy przecięli wiele systemów korzeniowych. Czy stare drzewa przetrwają Euro?
Zwoje kabli energetycznych leżą też obok rowu ciągnącego się przy zjeździe do tunelu pod Marszałkowską na osi Złotej. Nawet jeżeli uda się je zakopać, trawa już nie urośnie. Może rozwinąć ją z rolki?
Im bliżej parku Świętokrzyskiej, tym gorzej - jest tu prymitywny parking z kruszącą się nawierzchnią. Obok stoją budynki budowy II linii metra - ich urodę już opisywaliśmy słowem chlewik.
Nieopodal, przy Marszałkowskiej nawierzchnia z płyt granitowych jest totalnie popękana i przeorana jak po przejeździe czołgu. Trzeba to miejsce jakoś zabezpieczyć, żeby kibice nie połamali sobie nóg.
Dramatycznie wygląda konstrukcja ze stalowych rurek blisko narożnika Świętokrzyskiej i Marszałkowskiej. Dolna jej część tonie w śmieciach - butelki, odpadki, papiery. To nielegalnie postawiona reklama - nie radzi sobie z nią ani nadzór budowlany, ani ratusz. Wisi na niej płachta z hasłem po angielsku: "Witajcie w Polsce". Szczere do bólu powitanie.
A co zobaczą kibice, którzy do strefy przyjadą komunikacją? Przystanki autobusowe wokół Strefy są starymi, pordzewiałami gratami - liszaje odpadającej farby, brudne dachy. Miasto od lat nie potrafi rozstrzygnąć przetargu na nowe wiaty i ich operatora. Może na czas Euro wypożyczyć kilka w lepszym stanie z innych części miasta? Np. z Ursynowa, gdzie mają ich sporo.
Placyk przy stacji metra Centrum na razie zagraca scena, czyli reklamowa megakostka pewnej sieci komórkowej. Zaskakuje stalowa konstrukcja nad stacją, pomiędzy wejściami do wind. Wisi na niej duża reklama loftów przy Woronicza. Na tym terenie gospodarzy Metro Warszawskie. Zdążą zdjąć?
Ścisłe centrum miasto jest najbrzydszą częścią Śródmieścia, tuż przed Euro wygląda gorzej niż kiedykolwiek, także z powodu budowy metra. Jest prosty sposób, by choć trochę próbować ratować to, czego nie da się już naprawić ani wyrównać. Nawieźć dużo piachu i jedną część pl. Defilad zamienić w wielką plażę z leżakami, a drugą przykryć murawą z rolki - na pikniki. A to, co się sypie jakoś zamaskować.
Inaczej możemy wziąć się za ręce i zaśpiewać: Nic się nie stało, Polacy nic się nie stało. To przecież tylko centrum stolicy.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze