W 'Koperniku' są wystawy czasowe. Hitem jest najnowsza, która potrwa do końca października 2017 r. Do największego eksponatu - instalacji, która kusi opisem: 'Alarm na statku. Przetestuj swoją zimną krew. Ucieknij z tonącego statku' - ustawiają się kolejki. Trzeba się wspiąć korytarzem promu pasażerskiego zadartego dziobem do góry. - Błędnik wariuje. Nie mogłam w to uwierzyć. Każde przejście przez ten tonący statek mnie męczy. Łatwiej przebrnąć, zamykając oczy - mówi Katarzyna Nowicka, rzeczniczka Kopernika.
Zjeżdżalnią z góry możemy się ewakuować do pneumatycznej tratwy ratunkowej. 'Płyń lub giń' składa się z 14 dużych eksponatów. Wystawę wyprodukowało estońskie centrum AHHAA z Tartu, kupiło ją czeskie centrum nauki Techmania z Pilzna, skąd przyjechała do Warszawy.
W holu 'Kopernika' przy atrium ze świetlikiem stoi robot, który komunikuje się ze zwiedzającymi przez pulpit z ekranem dotykowym. Odpowiada na pytania, spełnia życzenia, również dziwne, np. 'udawaj kurę'. Wygłasza znane kwestie z różnych filmów, m.in. z 'Seksmisji'. To tzw. RoboThespian, humaoidalny robot produkcji Engineering Art Ltd. z Wielkiej Brytanii. Każdy może sobie kupić podobny egzemplarz. Aktualna cena to 55 tys. funtów (z ekranem dotykowym).
To eksponat, który stoi od początku 'Kopernika', choć w nowym miejscu (kiedyś w galerii 'Korzenie cywilizacji', teraz przy łączniku prowadzącym do planetarium). Nie starzeje się, przyciąga uwagę, bawi. Wykonany z metalu, sylwetką przypomina człowieka, ale zamiast buzi ma trąbkę, a w miejscu włosów - ruszające się kartki otwartej książki. Elektrybałt to postać wymyślona przez Stanisława Lema ('Cyberiada' - 'Wyprawa pierwsza A, czyli Elektrybałt Trurla'). Maszyna pisze wiersze na żądanie, wystarczy wprowadzić słowo klucz i wybrać, czy chcemy np. limeryk, epitafium, haiku, balladę, sonet, trzynastozgłoskowiec. Jest też opcja 'na chybił trafił'.
To największy eksponat w 'Koperniku' - stoi w przestrzeni agory blisko wejścia. Ogromne wahadło składa się ze stalowej linki długości 16 m, na jej końcu wisi kula ważąca ćwierć tony. Francuski wynalazca Jean Bernard Leon Foucault skonstruował podobne urządzenie w 1851 r. w piwnicy swojego domu, a potem w paryskim Panteonie. Dowiódł, że Ziemia nie jest nieruchomym pępkiem Wszechświata. Kręci się wokół Słońca i wiruje wokół własnej osi. Dlatego tak duże wahadło nie waha się w jednej płaszczyźnie, lecz zmienia stopniowo swoją pozycję, obalając co jakiś czas słupki-młoteczki po obwodzie koła, co wydaje dźwięk przypominający, że Ziemia 'jednak się kręci', a my z nią.
W galerii 'Człowiek i środowisko' wciąż nie brakuje chętnych, by położyć się na gwoździach. Indyjscy mnisi i jogini kładą się na tzw. łożach fakira, deskach nabitych rzędami szpikulców, by dowieść, że gardzą wygodami tego świata i są odporni na ból. Okazuje się, że to wcale nie jest takie trudne. W 'Koperniku' na łożu gwoździe są jednak schowane. Najpierw kładziemy się na twardej nawierzchni, dopiero potem pociągamy za dźwignię. I odkrywamy, że unosimy się na setkach gwoździ. Co wcale nie boli. Takie rozwiązanie z chowanymi gwoździami wykorzystano ze względu bezpieczeństwa. Eksponat był tak oblegany, że konieczne okazało się także lekkie ścięcie szpikulców. Zwiedzający dokazywali i popychali się, a wtedy nawet dusza fakira nie wystarczy.
Przyciąga widzów, bo można tu oglądać szalejące wyładowania elektryczne. Coś, co wygląda jak groźny piorun i błyskawica obserwowana w czasie burzy na niebie, tu na szczęście nie szkodzi, nie grozi porażeniem. To zasługa tzw. klatki Faradaya, osłony z siatki metalowej, która chroni przed zewnętrznym polem elektrostatycznym.
Chętni mogą dotknąć kulisty generator van der Graaffa, naelektryzować się do napięcia 20 tys. woltów. Wtedy każdemu włosy stają dęba.
Jednym z bohaterów przywoływanych w Teatrze Wysokich Napięć jest genialny inżynier i wynalazca serbskiego pochodzenia Nikola Tesla. Jego nazwisko znają już prawie wszyscy, od kiedy tak nazywa się najlepszy i najlepiej sprzedający się samochód elektryczny.
To najnowocześniejszy obiekt tego typu w Polsce. Mieści się w bryle przylegającej do głównego budynku 'Kopernika'. Może kojarzyć się z obiektem z kosmosu albo głazem narzutowym. Jest obleczony kanciastymi płytami szkła z czerwonym nadrukiem. W środku skrywa się przestrzeń z żelbetu z ekranem otaczającym widza ze wszystkich stron - o kształcie półkuli o średnicy 16 m. W czasie seansów można oglądać projekcje nieba nad Warszawą, można się przemieścić w dowolny zakątek naszego Układu Słonecznego, Galaktyki czy Wszechświata. Projektory wyświetlają nawet 10 mln gwiazd.
W planetarium są pokazywane filmy (także 3D), odbywają się koncerty, także specjalne dla dzieci. Ofertę uzupełnia wystawa 'Patrz: Ziemia'. Można wyjrzeć przez okno Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, przymierzyć skafander astronauty, opracować własną prognozę pogody.
Wyciszone pomieszczenie z widownią na 50 osób to teatr, w którym na scenie swoje role wygłaszają RoboThespiany. Przemawiają do nas głosami znanych aktorów ale mimika, gesty, ruch sceniczny to już artyzm maszyn. Jest co podziwiać. Z afisza nie schodzi m.in. 'O królewiczu Ferrycym i królewnie Krystali' - spektakl oparty na jednej z opowieści z 'Bajek robotów' Stanisława Lema.
W centrum nauki ciągle coś się zmienia. Po liftingu lepiej prezentuje się galeria 'Nowy świat w ruchu'. Zmiany obejmują wystawy 'Re:generacja' dla młodzieży i 'Bzzz!' dla najmłodszych.
- Od 18 grudnia zaczyna się remont, przebudowa strefy głównego wejścia, które okazało się za ciasne dla takiej liczby zwiedzających. Kasy znajdą się w miejscu obecnego sklepiku Science Store, który przeniesiemy do agory z wahadłem Foucaulta. Do Kopernika wchodzić się będzie przez drzwi prowadzące teraz do sal konferencyjnych - mówi Katarzyna Nowicka, rzeczniczka prasowa.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze