Plac Trzech Krzyży jest położony w Śródmieściu Warszawy, w ciągu Traktu Królewskiego, między wylotami ulic: Nowego Światu, Książęcej, Bolesława Prusa, Wiejskiej, Alej Ujazdowskich, Mokotowskiej, Hożej, Żurawiej i Brackiej. W 1965 założenie urbanistyczne placu Trzech Krzyży zostało wpisane do rejestru zabytków.
Plac Trzech Krzyży został ukształtowany w XVIII wieku. Powstał na rozdrożu dawnych traktów prowadzących ze Starej Warszawy (ul. Nowy Świat) do Solca (ul. Książęca), Ujazdowa (ul. Wiejska), Rakowca (ul. Mokotowska) i Grzybowa (ul. Bracka). W 1815 roku na placu stanęła drewniana brama powitalna dla cara Aleksandra I. Później pojawił się pomysł, aby zastąpić ją murowaną, upamiętniającą cara, on sam jednak sprzeciwił się temu pomysłowi twierdząc, że lepiej będzie, aby powstał tu kościół. W związku z tym w 1817 roku plac rozszerzono. Zebrane datki przekazano więc na budowę kościoła, który wzniesiono pośrodku placu w latach 1818-1825 według projektu Chrystiana Piotra Aignera. Po konsekracji kościoła, który otrzymał wezwanie św. Aleksandra, zmianie uległa też nazwa placu, który od teraz nazywał się plac Aleksandra.