Jorge Alvarado od kilku miesięcy mieszka w Warszawie. W serwisie społecznościowym Instagram jest znany pod nickiem "urbanentdecker" (miejski odkrywca). Jego profil, na którym umieszcza zdjęcia Warszawy i innych miast, śledzi prawie 60 tys. osób. W lipcu tego roku przez tydzień robił zdjęcia stolicy dla brytyjskiego "Guardiana".
Na zdjęciu Muzeum Katyńskie
Michał Szaflarski: Co robisz w Warszawie?
Jorge Alvarado: Przeprowadziłem się tutaj w kwietniu z Berlina, ponieważ zmieniłem studia. Tam studiowałem politologię, tutaj - fotografię w Warszawskiej Szkole Fotografii.
Na zdjęciu budynek Politechniki
Dlaczego wybrałeś nasze miasto?
- Zdjęcia zacząłem robić rok temu w Berlinie i odkryłem, że interesuje mnie to bardziej niż politologia. Po kilku miesiącach podjąłem decyzję o zmianie kierunku studiów, zacząłem się rozglądać za nowymi możliwościami. Chciałem znaleźć nowe miasto do życia. Nigdy nie byłem w Polsce, ale moi znajomi w Berlinie powiedzieli mi, żebym spróbował studiów w Warszawie.
I jak ci się podoba?
- Nie wiedziałem, czego się spodziewać, wcześniej tylko trochę czytałem o Warszawie. Kompletnie mnie zaskoczyło, że to takie supernowoczesne miasto, ale też ciekawe połączenie starego z nowym.
Co oznacza dla ciebie "supernowoczesne"?
- Nowoczesne wieżowce, wygląd nowej linii metra. Nie sądziłem, że w Warszawie jest tego rodzaju architektura. Czytałem też, że Norman Foster ma zaprojektować najwyższy wieżowiec w mieście [chodzi o budynek planowany u zbiegu Chmielnej i Jana Pawła II].
Kiedy przyjechałeś do Europy?
- Dwa i pół roku temu. Skończyłem szkołę średnią w Salwadorze, zacząłem szukać nowych możliwości w życiu. Sytuacja w Salwadorze jest bardzo trudna, jesteśmy jednym z najbardziej niebezpiecznych krajów na świecie oprócz tych, w których toczą się wojny. W małym kraju, w którym żyje 6 mln osób, każdego dnia w wojnach gangów ginie ponad 20 osób. Zdecydowałem się na wyjazd do Europy. Życie w Salwadorze jest drogie, za wszystko trzeba płacić dolarami amerykańskimi. Koszty utrzymania w Polsce są dla mnie dużo niższe.
Jak to się stało, że zacząłeś robić zdjęcia?
- Kiedy zamieszkałem w Berlinie, odkryłem, że to bardzo ciekawe miasto dla fotografa. W kwietniu ubiegłego roku założyłem konto na Instagramie i zacząłem robić zdjęcia smartfonem. Najpierw zatrzymywałem się gdzieś w drodze na uczelnię, potem zapuszczałem się coraz dalej. Zwykle robiłem 20 km po mieście, docierając nawet na odległe przedmieścia.
Wciąż używasz smartfona?
- Od stycznia moim sponsorem jest Canon, więc teraz używam też lustrzanki cyfrowej. Od innego sponsora, Samsunga, dostałem smartfon S7 Edge. Używam obu urządzeń.
Która część Warszawy zaskoczyła cię najbardziej?
- Moja ulubiona dzielnica to Praga. Zawsze mnie zaskakuje kontrastami. Na przykład teren obok Soho Factory, gdzie są nowe bloki, a już kilka kroków w bok - stare, zniszczone kamienice.
Masz jakiś ulubiony budynek?
- Trudno wybrać jeden, ale jeśli muszę - Muzeum Historii Żydów Polskich. W Polsce bardzo podoba mi się też nowy budynek hali koncertowej w Toruniu zaprojektowany przez hiszpańskiego architekta Fernando Menisa [to Centrum Kulturalno-Kongresowe "Jordanki"].
Na zdjęciu budynek Polin
Co sądzisz o Pałacu Kultury?
- Kiedy pierwszy raz go zobaczyłem, zrobił na mnie ogromne wrażenie. Berlin nie ma równie monumentalnych symboli, Brama Brandenburska nie jest tak imponująca. Pałac jest interesujący ze względu na swoją historię, ale to nie jest mój ulubiony budynek.
Na twoim koncie na Instagramie jest dużo zdjęć nowoczesnej architektury.
- Nie powiedziałbym, że fotografuję tylko nowoczesne budynki. Interesuję się też tymi z czasu modernizmu czy socjalizmu, ale uwielbiam te nowe.
Twoje zdjęcia architektury są minimalistyczne, surowe, ale czasem pojawiają się na nich ludzie. To świadomy zamysł?
- Podczas fotografowania koncentruję się na symetrii i perspektywie, ale zawsze chciałbym mieć też w kadrze jakąś osobę. Czasami proszę znajomych, aby ustawili się w jakimś miejscu. W Berlinie miałem wrażenie, że ludzie nie doceniają architektury i budynków. Kiedy do kadru dodaję człowieka, architektura staje się bliższa, można się z nią utożsamić.
Jesteś bardzo popularny na Instagramie.
- Dużo podróżuję, spotykam się z wieloma ludźmi, biorę udział w Instameets [spotkania użytkowników Instagrama], sam zorganizowałem dwa z nich. Czasem ktoś znany poleci moje konto, piszą o mnie gazety, np. "Guardian". Przez tydzień robiłem dla nich zdjęcia Warszawy, które ukazywały się na ich koncie na Instagramie. Moje fotografie zamieszczały też niemieckie magazyny i konta na Instagramie, które promują zdjęcia z krajów niemiecko- i hiszpańskojęzycznych (@instagramde i @instagrames). Jeden z największych serwisów lifestyle'owych w Europie i Azji - highsnobiety.com - umieścił mnie wśród pięciu najciekawszych autorów zdjęć z Europy na Instagramie.
Można się z tego utrzymać?
- Współpracuję z różnymi markami i miastami, które chcą się pojawić na fotografiach na moim koncie na Instagramie. Sprzedaję też swoje zdjęcia.
Czujesz się bezpiecznie w Warszawie?
- Nigdy nie miałem nieprzyjemnej sytuacji. Nie mówię po polsku, dopiero uczę się waszego języka, więc jeśli nawet ktoś chce mnie zaczepić, ignoruję go. W Niemczech było gorzej, szczególnie w Saksonii. Kiedyś ktoś krzyknął, żebym wracał, skąd przyjechałem.
Chciałbyś u nas zostać?
- Jeszcze nie wiem. Planuję skończyć studia w trzy lata i wtedy się zastanowię.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze